ШӮЪЛАИ УМЕД АЗ СУЛҲУ ВАҲДАТ​

Фазои орому осуда, хандаи беғаши кӯдакон, шодиву нишоти модарону падарон нишона аз сулҳу оромиш мебошад. Ҳар ҷое, ки муттаҳидиву осоиш аст, он ҷо биҳишт аст. Файзи истиқлол аст, ки мо ба ин рӯзҳои пурнишот расидем. Якдилу як қавм шудем. Зери

КИТОБИ “ТОҶИКОН” – ШОҲАСАРИ БЕЗАВОЛИ МИЛЛАТИ ТОҶИК

Шоҳасари академик Бобоҷон Ғафуров «Тоҷикон», ки дар илми ховаршиносии Шӯравӣ чун падидаи ниҳоят муҳим ва навгонии беназир эътироф гардидааст, на танҳо дар таърихнигории ватанӣ, балки дар миқёси ҷаҳонӣ низ шуҳрату шаҳомати беандозаро касб намудааст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат,

ИЗҲОРОТИ кафедраи забонҳои тоҷикӣ ва русии ДИС ДДТТ нисбат ба баромадҳои хоинони миллат дар барномаи “ZOOM“(аз 28.06.2022)

Мо омӯзгорони кафедра тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ бохабар ҳастем,ки ин навбат санаи 28 июни соли равон роҳбари ТТЭ ҲНИ Мухиддин Кабирӣ, муовинаш Алим Шерзамонов бо ҷалби думрави навинаш фарде бо номи Стив Свердлов, ки корманди Донишгоҳи Колумбия шаҳри Ню-Йорки ИМА мебошад,

ВАҲДАТИ МИЛЛӢ ПОЯНДА БОД!

Хоби орому осуда, хандаи беғаши кӯдакону модарон гул-гул шукуфоии Ватан, тулӯи офтоби заррин, амалишавии ниятҳову орзуҳо, бунёдкориву тараққиёту пешрафти меҳани маҳбубамон аз Ваҳдати миллӣ сарчашма мегирад ва идома меёбад. Дар ин бора Шоири халқии Тоҷикистон устоди зиндаёд Мирзо Турсунзода мегӯянд:

ВАҲДАТ – КАФИЛИ САРҶАМЪИВУ ХУШБАХТИИ ИМРӮЗУ ОЯНДАИ ХАЛҚАМОН АСТ!

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониҳояшон чунин қайд карданд: «Ҳар касе, ки ниҳоле сабзонда бошад, медонад, ки дарахт соле як маротиба ҳосил медиҳад. Аммо, ниҳоле низ вуҷуд дорад, ки ҳамеша меваи ширин ба бор

БУҲТОНИ НАВБАТИИ ДУШМАНОНИ МИЛЛАТ

Роҳбари ТТЭ ҲНИ М.Кабирӣ, муовинаш А.Шерзамонов ва ҳаммаслаконаш имрӯз дар кишвари Аврупо пагноњӣ ёфта, тавассути шабакањои иљтимоӣ, асосан дар барномаи ифротии “Паймони миллӣ” (ПМ) бо истифода аз номи халқ, шаҳр ва ё ким-кадом ниҳодҳои ормониашон иғвову буҳтонҳо мебофад. Ягона роҳ

ИҒВОИ НАВБАТИИ ДУШМАНОНИ МИЛЛАТ

Имрузҳо душманони дохилию хориҷии миллат аз мақсадҳои ғаразноки худ даст накашида, бо ҳар роҳу восита, бахусус тавассути шабакаҳи иҷтимоӣ баромад намуда, мехоҳанд халқи куҳанбунёди моро бадном созанд. Чуночӣ душманони фирории миллат, яъне раҳбарияту ҳаммаслакону пайравони собиқ ҲНИ, алҳол ТТЭ ҲНИ-

СУЛҲУ ВАҲДАТ ВА ОРОМИВУ ОСОИШТАГӢ ТО АБАД ПОЯНДА БОД!

Ваҳдат-беҳтарин неъмат, ҳаёти инсон, орзуву армон, таҳкими давлат, наҷоти миллат, рушди кишвар, нумуи даврон ва ҳастии инсон дар ҳар давру замон аст. Соли ҷорӣ аз қабули Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти Ваҳдати миллӣ 25 сол сипарӣ мегардад. Тӯли ин солҳо

МАН ВАТАНРО БЕШ АЗ ҲАРВАҚТА ДОРАМ ДӮСТТАР!

Бояд тазаккур дод, ки мардуми тоҷик пас аз ҳазор соли аз байн рафтани давлати Сомониён санаи 9 сентябри соли 1991 бо эълон гардидани Эъломияи Истиқлоли Тоҷикистон боз аз нав соҳибдавлат гардид. Номи Тоҷикистони навин, ки фарзандони ин сарзамин бо илму

ФИТААНГЕЗИИ НАВБАТИИ КАБИРӢ БО ХОҶАГОНИ ҒАРБИАШ ДАР ШАБАКАИ ИҶТИМОӢ

Мо ҷавонони даврони соҳибистиқлол борҳо нисбати собиқ роҳбари ҲНИ Мухиддин Кабирӣ ва муовинаш Алим Шерзамонов, ки алҳол номи ҳизбашонро ба “Паймони миллӣ…”(ПМ) иваз намуда, бо дастгирии хоҷагони хориҷии худ дар яке аз кишварҳои Аврупо паноҳ ёфта, имрузҳо тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ,