Ҳизби наҳзати ислом дар Тоҷикистон ҳизби ғайриқонуни эътироф шудааст, вале намояндагони ин ҳизб то ҳол ба ҷои қатъ кардани фаъолияти худ баръакс барои андохтани низоъ байни халқ аз мамолики хориҷӣ корбарӣ карда истодаанд.
Аз минбарҳои гуногун дар мамолики хориҷии кишвар худинтихобшуда Муҳиддин Кабирӣ баён дорад, ки дар Тоҷикистон гўё озодии сухан нест ва халқи ин кишвар зери зўроварӣ роҳбари давлат қарор доранд. Ў дар ҳар баромадаш тавссути шабакаҳои интернетӣ борҳо қайд мекунад, ки Тоҷикистон давлати аз ҳама қафомонда буда, барои рушди иҷтимоиёт ва иқтисодиёт ягон замина надорад.
Гўё сиёсати ҳукумати кишвар танҳо барои ғани гардонидани буҷети «шахсони алоҳида» равона шуда бошад.
Тоҷикистон, ки имрўз ба яке аз мамлакати биҳиштосо табдил ёфтааст, хоинони ватан намехоҳанд, ки он рушд намояд, ободию сулҳ, истиқлолият танинандоз бошад. М. Кабирӣ барои амалӣ гардонидани нақшаҳои хоҷагони худ ва пиёда сохтани манфиатҳои худ мехоҳанд Тоҷикистонро монанди солҳои 90-ум ба бўҳрони сиёсӣ гирифтор намуда, нақшаҳои террористию экстремистӣ дар ҳудуди кишвар пиёда гардонанд ва Тоҷикистонро монанди Сурияю Яман ва Афғонистон ба мамлакати харобазор табдил диҳанд.
Роҳбари Ҳизби наҳзати ислом Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш кўшиш мекунанд, ки байни халқ низоъро ба вуҷуд оранд. Тоҷикистони сулҳпарвару биҳиштосоро ба мамлакати ғарқи хун, табдил диҳанд. Бинобар ин, воқеаҳои хунини сиёсии солҳои охири мамлакатҳои гуногуни шарқу ғарбро моро водор месозад, ки бо ҷаҳон нигоҳи солим дошта бошем. Насли ҷавононро ҳушдор созем, ки ба гурўҳҳои гуногун шомил нагарданд, зиракиву ҳушёриро аз даст надиҳанд, балки барои пешрафти иҷтимоиёту иқтисодиёти кишвари худ саҳмгузор бошанд.
Мо шаҳрвандони Тоҷикистон набояд фирефтаи гуфтаҳову баромадҳои шахсони ба Муҳиддин Кабирӣ монанд гардида, побандӣ ваъдаву сарватҳои онҳо гардем. Набояд зиракии сиёсиро аз даст диҳем, баръакс бояд барои ҳимояи амният, ваҳдати миллӣ, сулҳу субот, волоияти қонун ва оромиву осудагии кишвари маҳбубамон, якпорчагии он ҳамеша омода бошем. Маҳз ҳамин таъкиднамоии Сарвари давлат буд, ки имрўз дар фазои кишвари мо сулҳу субот ҳукмрон аст.
Абдурашидова М. А. –
ассистенти кафедраи молия ва қарз