Мардуми сарбаланди тоҷик аз авал башардӯсту фидокор ва меҳанпарасту ватандӯст буд ва ин оини нек то ба имрӯз ба мо мерос мондааст. Имрӯз тамоми мардуми Тоҷкистон дар атрофи Пешвои муаззами хеш сарҷамъ омада, баҳри пойдор намудани сулҳу субот, ва тинҷиву оромии кишвар талоши беш аз пештара намуда истодаанд. Аммо «Гирдиҳамоии бузург»- и наҳзатиҳо яке аз ин ҳадафи ғаразнокест, ки алайҳи миллати тоҷик, алайҳи кишвари мутамаддуни соҳибистиқлоли тоҷик ба нақша гирифта шудааст. ТТЭ ҲНИ аз рўзҳои аввали фаъолияти худ танҳои барои халалдор кардани давлату миллати тоҷик амал кардааст далели ин гуфтаҳо ин ҷанги хонумонсўзи бародаркуш мебошад, ки бо дасти ҳамин ташкилкунандаи гурӯҳҳои терористи бо роҳбарии Муҳиддин Кабири шуда барои миллати тоҷик чи қадар вазниниҳоро ба миён овард.
Имрўзҳои тамоми мардуми кишвар мехоҳанд роҳбарони ин ташкилот дар назди қонун ва миллати тоҷик ба ин хиёнаткориҳояшон ҷавоб дода бошанд. Вале Муҳиддин Кабирӣ бо пайравони ТТЭ ҲНИ-ашон набояд фаромӯш кунанд, ки ин тaзоҳуроту ҳамоишҳояшон дигар рӯҳияи озодихоҳӣ, ватандӯстӣ ва созандагии мардуми моро шикаста наметавонанд. Бояд гуфт, ки имрӯз бояд ҳар кадоме аз шаҳрвандони баору номуси кишвар бо ҳисси баланди ифтихор аз Ватану ватандорӣ намуда, амалҳои номатлуби нафароне хиёнаткору бадрафторон ва кӯрнамаконро маҳкум намоем. Имрӯз, ки мамлакат бо баракати ҳамин сулҳу ваҳдат ба марҳалаи созандагию бунёдкорӣ ворид шуда, пайваста рушд мекунад.
Аммо душманони миллат мехоҳанд, ки давлатро ғасб намуда, мардумро бори дигар ба гирдоби фоҷиа ва нобасомониҳо кашанд. Мардумони шарафманди миллати мо имрӯз бояд донанд ин Сулҳу Ваҳдате, ки болои сари мо парафшон аст бо заҳмату талошҳои хело зиёди Пешвои муаззами мо ба даст омадааст ва ҳар як шаҳрванди кишвар аз он вазъи сулҳу амоние, ки дар кишварамон ҳаст, фахр бояд кунад, зеро ки кишвари мо бо қадамҳои устуворона пеш рафта истодааст.
Дилафрӯз Ҳомидова,
корманди бахши табъу нашри донишкада