Мо дар доираи барнома бо шарикони UNICAC дар мавзӯи зерин вохӯрӣ доштем: Рушди потенсиалҳо барои ҳамкориҳои байналмилалӣ дар соҳаи таълим/омӯзиш/таҳқиқот – 3.7 Санҷиши пилотӣ: Амалҳои мобилии донишҷӯён ва профессорон. Дар консорсиум аз Донишгоҳи Торино (Италия), Донишгоҳи илмҳои амалии Лауреа (Финляндия), Институти иқтисод ва савдои Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон (Тоҷикистон), Донишгоҳи миллии Узбакистон (Ӯзбекистон) ва Донишгоҳи технологияҳои иттилоотии Тошканд иштирок доштанд. Узбекистон).
Ба шарофати ин чорабинӣ ман бо донишҷӯёни хориҷӣ дар мавзӯи «Хусусиятҳои алифбо ва садоҳои тоҷикӣ» дарси ҷолиб гузаронидам. Мақсади ин дарс ба хориҷиён додани мавод дар бораи шабоҳат ва фарқияти талаффуз ва навиштани ҳарфҳо ва садоҳои тоҷикӣ ва англисӣ буд. Дар рафти дарс мо бештар дар бораи пайдоиши забон, фарханг ва таърихи алифбоамон бисёр сухан рафтем. Донишҷӯён хеле фаъол ва дилчасп буданд ва аз рӯи мавзӯъҳои зикршуда чизҳои зиёде гирифтанд. Дар рафти дарс хонандагон ин забонро машқ карда, бо мо ба забони тоҷикӣ муошират мекарданд.
