

Умуман, баромадҳо ва маводи паҳнкардаи пайравони наҳзат -бадхоҳони миллат собит менамоянд, ки ҳадафи онҳо ба ҷуз барангехтани ҳисси нобоварӣ нисбат ба давлату ҳукумат ва тафриқаандозӣ миёни афроди миллат дигар чизе нест. Вагарна бо чӣ сабаб аз ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ-иҷтимоии ватан канорҷӯӣ мекунанду монанди аксари шаҳрвандони мамлакат дар рушди кишвари худ ширкат намеварзанд, меҳнат ва эҷод намекунанд, дар паноҳи дигарон, амиқтараш хоҷагонашон ҷой гирифта, аз каноре айбҷӯиҳои беасос ва харобакориро пеша кардаанд. Ин тудаи пайрави наҳзатӣ воқеан, яке аз зумраи бадхоҳони миллатанд, ки кораш кофтукоби айби касон асту рафтору суханрониашон аҳмақнамо ва аз айби худ ғофил мебошанд. Дар робита ба ин, шеъри Мавлоно Руми-ро ёдовар шудан бамаврид аст, ки фармудааст:
Айби худ аблаҳ надонад дар ҷаҳон,
Бошад андар ҷустани айби касон.
Дар интиҳои андешаи хеш хулосабарорӣ намуда, бояд қайд кард, ки иддаои пайравони наҳзатии беватанро мардуми тоҷик пайваста ва доимо маҳкум менамоянд Мо бояд баҳри решакан намудани ғояҳои ифротагроёнаи ҳаммаслаку пайравони худсохтаи наҳзат камари ҳиммат баста, бар зидди андешаҳои бебунёду амалҳои бадхоҳони миллат муборизаи беамон бурда, намегузорем фазои ороми муқаддаси кишварамонро ғуборолуд созанд.
А. ВАЛИЕВ,
ассистенти кафедраи
иқтисодиёт ва соҳибкорӣ