Ҳизбу ҳаракатхои дорои хусусияти динӣ одатан низоми давлатдории миллиро хилофи дини ислом ва омили асосии паст задани дин дар ҷомеа меҳисобанд. Хушбахтона имрӯз дар байни сокинони асосии кишвари мо ба ин тамоюлҳо баҳои дурусти худро медиҳанд зеро оиди давлату давлатдорӣ ва дин мардуми мо назари худро доранд ва чунин мешуморанд ки фақат давлати дунявию демократӣ метавонад динро тараққӣ дода роҳҳои дурусти онро пешаи мардум гардонад. Дар баробари ҳамаи ин аққалиятҳое низ вуҷуд доранд, ки низоми давлатдории дунявӣ демократиро монеаи асосии пешрафти дину мазхаб медонанд ки ин акида махз хатогӣ ба шумор меравад. Ин маънои онро дорад ки то ханӯз доир ба фахмиш ва дарки дурусти мохияти низоми давлати дунявӣ демократӣ ва миллӣ проблемахо чой доранд. Ба ин мисол шуда метавонад фаъолияти Хизби нахзати Исломии Точикистон харакати мардумии “Растохез ки баъди интишори конун “Дар бораи иттиходияхои чамъиятӣ дар ЧШС Точокистон”- 12 декабри соли 1990 аз тарафи Шӯрои Олии Чумхурии Точикистон кабул шудааст ташкил ефтан гирифтанд. ХНИТ 26 октябри соли 1991 ташкил ефт. Мутаассифона дар тассавури баъзе афроди чомеа акидахои нодурусти динӣ чой доранд ки онхороба гурӯххои ифротгароӣ шомил мегардонад ва акидахои носолими динии худромехоханд ки дар чомеаи демократии дунявӣ амалӣ созанд. Мехоханд ки чахон мувофики хости онхо шакл бигирад. Бештари ин гуна афроди чомеа дар дар гузашта дузду чинояткор будаанд е нашъамандӣ кардаанд. Кисми зиеди чунин шахрвандон ба фиребу найранги динӣ офарида аз зиндагии мустакилонаи худ махрум шудаанд. Гурӯххои бадрафтор ва террористӣ барои ноил шудан ба накшахои худ аз дин мохирона истифода мебаранд ба монанди собик рохбари ХНИ ки натичаи он дар давлатхои чанг рафтаистодаи Сурия, Ироқ шахрвандон бевосита иштирок менамоянд халок шудаанд. Дар шароити хуби имрӯзаи рӯзафзун авзои сиесии чахон ва тағйиру тахаввулоти бо суръати он тарафи вусъат ефтани низохои байнимазхабӣ ва арзӣ чиноятхои мутташаккили фаромарзӣ зиракии сиесии шахрвандон ахамияти бағоят мухимро касб менамояд. Аз ин чост ки чомеаи чахонӣ бояд бидонад ки дар солхои мудхиши 1992-1995 миллати точик дар марзхои Афғонистон масъулияти мубориза зидди хунсардӣ ва бебодигарихои диниро ба дӯши худ гирифта ба ивази курбонихои чонӣ ва хисороти бузурги иктисодию молиявӣ нагузошт ки дар Точикистон нерӯхои ифротгароии динӣ ва дигар давлатхои осиёгии аъзои ИДМ мавкеи рохбарии худро дошта бошанд.Аз ин чост ки Чумхурии мо яке аз кишвархои камшуморест ки мукобили ин кабил озмоишхои ракобатпазирӣ истодагарӣ ва пирӯз шуданро макоми худ кардааст фаъолиятхои зиедаравии динӣ ғарбарошуда корвони худро аз мамлакатхои Шарк ба чойхои наздиктари мамлакатхои Ғарб интикол додаанд ки холо бо номи созмони ифротгароию террорисии ДИИШ дар либоси сиехи дӯстдорони дини ислом корхои душманони онро бароварда хайр карда истодааст.
Чи хеле ,ки Асосгузори сулҳу Ваҳдати Миллӣ Пешвои муаззами миллатамон муҳтарам Эмомали Раҳмон дар баромадҳояшон қайд менамоян, мо бояд зиракии сиёсиро аз даст надиҳем ва барои гул гул шукуфоии Ватани азизамон Тоҷикистони биҳиштосо саҳми кучаки худро гузорем ва месазад, ки сиёсати пешгирифтаи Президенти кишварро мо аҳли қишри ҷомеъаи мутамаддин ҳама ҷониба дастгири намуда, паёмҳояшонро дар оила ва кор сармашқи худ намоем.