Мо ањли кафедраи забонњои тољикї ва русї дар ин маврид фикру ақидаҳои худро изҳор намуда, рафтори Кабириро маҳкум намуда, иброз медорем, ҳодисаҳои дар беморхонаи сироятии Сари Киштии ноҳияи Рӯдакӣ, ки 500 кати табобатӣ аз тарафи ашхосони ҷоҳилу Худонотарс фурӯхта шудааст, муносибати манфӣ дорем. Мехоҳем ишора намоем, ки М.Кабирӣ бо ин рафтори ношоистааш ҳеҷ гоҳ мардумро ба тарафи худаш нигаронида наметавонад ва нахоњад шуд, зеро мардуми халқи тоҷик аз номақбулиҳои ин мутаасиб бисёр норозӣ аст.
Мо ҳамчун омӯзгорони кафедраи забонҳои тоҷикӣ ва русӣ дар байни донишҷӯён ташвиқотҳои солим бурда, дар машғулиятҳои сарпарастӣ мавзӯи мазкурро барои хулосабарорӣ мавриди муҳокима қарор намуда, фикру андешаҳои донишҷӯёнро ба инобат хоҳем гирифт. Инчунин тавсия медиҳем, ки Ватанро обод кунанд, фасодро дар Ватан аз байн бубаранд, чун ҷавонони созанда ва муҳаррики давлат ба ҳаргуна фитнаву овозаҳо бовар накунанду, ҷаҳолатро аз байн баранд ва номи тоҷику тоҷикистониҳоро паст накунанд!