Ваҳшатангез аст, ки гурўҳҳои фитнаандоз нерўи мардумони оддиро сўиистифода карда мехоҳанд ҳадафҳояшонро пиёда созанд. Махсусан, ҷавонон фирефтаи ваъдаҳои бардурўғӣ онҳо гашта, раҳгум мезананд ва сафи онҳо мепайванданд. Аламовар аз ҳама ин аст, ки онҳо наворҳои куштори худро дар интернет гузошта, ба тамоми оламиён намоиш медиҳанд. Гўё бо ин наворҳо мухолифони худро як навъ ҳушдор додани мешаванд.
Бештар ҷавонони кишварҳои исломӣ ва кишварҳое, ки ҷомеаи мусулмони доранд, ба доми фиреби онҳо афтода, нохудогоҳ ба гуфтаҳо ва амалҳои онҳо бовар мекунанд.
Дар расонаҳо ҳамчунин гуфта шудааст, ки бахши “Ҳизбуллоҳ” дар Ироқ ва ташкилоти “Асаиб аҳл-ал-Ҳақ” ҷавононро ба доми фиреби худ кашида, ба онҳо маблағ ва ҷои кори хуб ваъда мекунанд.
Боиси таассуф аст, ки бархе ҷавонони давлатҳои Осиёи Миёна низ ба доми найранги гурўҳҳои экстремистӣ афтода ба сафи онҳо пайвастаанд. Иддае аз ҷавонони тоҷик низ ба умеди маблағ ва кори хуб фиреби онҳоро хўрдаанд.
Дар шароити ҷаҳонишавии замони муосир мардуми давлатҳои пешқадам ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳо таъсис медиҳанд, лекин аз мақому мавқеъ ва ояндаи он фикр намекунанд. Ба худ савол ҳам намедиҳанд, ки ин ҳизб ва ҳаракатҳои таъсисдода ба давлат ва миллат чӣ фоида меорад. Тоҷикистони азизи мо ҳам баробари ба даст овардани мустақилияти давлатӣ ҳизбу ҳаракатҳое пайдо гаштаанд, ки оромиву осудагии кишварро халалдор сохтаанд. Роҳе, ки онҳо интихоб карданд барои мардуми мо нохушиҳои зиёд овард. Майдонҳои ташкилкардаи онҳо оқибат ҷанги бародаркуширо ба миён оварда, дар натиҷа баъзе аз мардуми тоҷик дар кишварҳои ҳамсоя умр ба сар бурданд.
Мувофиқи гузориши хабарнигори “Ховар”, ТТЭ ҲНИ аз таҷрибаи ДИИШ (Давлати исломии Ироқу Шом) истифода бурда, роҳу василаҳои махфии наверо барои ҷалби ҷавонон мавриди истифода қарор додааст. Инчунин, чанд гурўҳи террористӣ аз ҷониби ҳизби наҳзат ташкил ёфтааст.
Додгоҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти ҳизби наҳзатро мамнўъ эълон намуда, ҳизбро дар рўйхати гурўҳҳои террористӣ дохил намуд. Ин воқеа баъд аз сар задани амали ҷинояткоронаи инқилоби нокоми аъзои ҳизби наҳзат бар зидди Ҳукумат сурат гирифт.
ТТЭ ҲНИ ҳизби тафриқаандоз аст ва зидди истиқлолияти давлативу низоми дунявӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Ҳадафи он тафриқаандозӣ ва ғасби ҳокимият дар Ҷумҳурии Тоҷикистон буду ҳаст. Чандчеҳрагӣ сифати ҳамешагии роҳбарияти ин ҳизб буда, онҳо ҳар замон чеҳраи худро иваз менамоянд, гўё “тақия” мекарда бошанд. Роҳбарияти ТТЭ ҲНИ ҳар рўз дурўғи нав мегўяд ва бо шиорҳои фиребову зебо мардумро гумроҳ кардан мехоҳанд. Бо фазлфурўши мехоҳанд нишон диҳан, ки гўё онҳо ҳама чизро мефаҳманд ва мушкилкушои ҳамаи муамммоҳоянд. Аммо дигар мардуми шарифи Тоҷикистон фиреби ин фазлфурўшонро нахоҳад хўрд.
Аҳли ҷомеаи мо дар тўли 28 соли истиқлолият бо дарки хештаншиносӣ ва огоҳии сиёсӣ чандин бор бо чунин бардхўрҳо дучор шудаву пайомадҳои ин гуна дасисакориҳоро хуб медонад. Бинобар ин сиёсати хирадмандонаву талошҳои ватанпарастона ва саъю кўшишҳои созандаву бунёдкоронаи фарзандони фарзонаи миллатро сидқан ҷолибдорӣ намуда, ҳаргиз ифротгароёни ҷоҳилу мутаассиб ва бесавод имкон намедиҳад, ки вазъи сиёсиву иҷтимоиро дар кишвар муташанниҷ кунанд, чунки амну суботи сиёсиву ваҳдати миллӣ ва истиқлолияти кишвару якпорчагии Ватани азиз аз волотарин арзишҳои ҷомеа ва муқаддасоти давлатии мо мебошад!
Темирова М.Ҳ. омўзгори калони
кафедраи тиҷорат ва ҳуқуқи
ДИС ДДТТ