Имрӯз, М. Кабирӣ, албатта, бо дастгирии молиявӣ ва маънавии “пирони рӯҳонӣ” -и худ, ки дар аввал нафратро барномарезӣ карда, ҳадафи ниҳоии қудрат ва системаи сиёсии исломро ҷорӣ карда буд, дар хориҷа нест. Яке аз “пирони рӯҳонӣ”, ки ғояҳои экстремистии Кабириро дастгирӣ мекунанд, Муҳаммад Мурсӣ мебошад. Ҳардуи ин созмонҳо ҳадафи якхелаи стратегӣ барои ба даст овардани қудрати сиёсӣ ва ба даст овардани қудратро доранд.
Иштироки Муҳаммад Мурсӣ дар куштори мардум ва ҷомеаи Миср ва дар ниҳоят, вориси раҳбари олӣ вазъро дар минтақа ором карда наметавонад. Бародарони Мусалмон, Ал-Қоида, Ҷабҳат-ан-Насра, Ансор Аллоҳ, Ҷамоат ал-Шабаб, Ҳизб-ут-Таҳрир, Ҳаракати Исломии Узбакистон, Боко Ҳаром ва дигар ташкилотҳои сиёсии исломӣ имрӯз истеҳсолкунандагони асосии режимҳои экстремистӣ дар Шарқи мусулмонӣ мебошанд. Ин созмонҳо, ки пинҳонӣ роҳбари ҲНИ-ро дастгирӣ мекунанд, натанҳо вазъияти Шарқи Наздик ва Осиёи Марказиро бесубот мекунанд, балки ноустуворӣ ва ноустувории вазъияти ҷаҳонро ба бор меоранд.
Дар тӯли 25 соли охир ҷомеаи ҷаҳонӣ пайваста бо чунин падидаи миқёсӣ дучор омадааст, ки шакл ва усулҳои гуногуни кор ба монанди экстремизми мазҳабӣ дорад ва бо дарди сахттарини зуҳуроти он, терроризм ва ҲНИ низ чунин хатар вуҷуд дорад. Ҳангоми дар хориҷа будан, роҳбари ҳизби ҲНИ фаъолияти худро ба вайрон кардани сулҳ дар мамлакати ором ва мустақили мо идома медиҳад.
Мо ҳамарӯза аз паи хабарҳо меравем, дар Интернет хабарҳоеро мебинем, ки дар дигар кишварҳо чӣ рух медиҳанд ва пеш аз ҳама ба Пешвои миллатамон Асосгузори сулҳу ваҳдат дар мамлакати мо, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон миннатдорем, ки сулҳ ва ҳамдигарфаҳмӣ дар мамлакати мо ҳукмрон аст. Бо шарофати ҳокими доно ва дурандеш, ӯ имрӯз дар роҳи эҳёи миллӣ ба дастовардҳои назаррас ноил гашта, бо қадами устувор бо роҳи ояндаи беҳтар, шукуфон ва худбовар ба пеш меравад.
Ҷумъаев А.Қ.,
устоди ДИС ДДТТ