Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар аксар баромадҳои хеш ва инчунин дар ироди Паёмҳояшон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон борҳо таъқид намуданд, ки «Терроризм ва экстремизм аз як ҷониб чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар аъмоли он гувоҳ аст, ки терроризм ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад, балки як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини сайёра аст». Аз ин лиҳоз, бобати баланд бардоштани самаранокии мубориза бо терроризм ва дигар зуҳуроти экстремистӣ ҳамкорӣ ва мусоидати ҳар як фарди ҷамъият барои пешгирӣ ва мубориза алайҳи ҷиноятҳои трансмиллӣ зарур аст.
Дар иртибот ба ин, қайд кардан бамаврид аст, ки шаҳрвандони Тоҷикистон доир ба масоили матраҳшуда кайҳо хулосаи зарурӣ бароварда имрўз ба ТЭТ ҲНИ эътимод надоранд, зеро ҷанги шаҳрвандӣ дар кишвар, ки боиси марги даҳҳо ҳазор ва машаққати ҳазорон нафар сокинон гардида, муҷиби ҳарбии иқтисодии ҷумҳури шуд, махз бо сабаби тундравиҳои ҳизби мазкур ба амал омада буд. Аз ин ру, мардум ҳузури сиёсии ҲНИ-ро дар арсаи давлатдори ҳамчун омили нооромии кишвар тасаввур мекунанд. Воқеан мардуми шарифи Тоҷикистон; кормандони муассисаҳои таълимӣ ба номуси ин мулки аз ниёгон мерос монда; ҳушёр ҳастанд дар ҳар куҷо, ки набошанд дар фикри ободи ва оромии Ватан ҳастанд. Миллати тоҷҷик ҳамдигарфаҳм ва муттаҳид аст. Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон муҳимтарин дастоварди миллати мо дар тулли хазор соли охир аст, ки ҳифзу гиромидшти он карзи шахрвандии мост. Аз ин ру, вазъи мураккаби сиёсии ҷаҳони муосир аз мо беш аз ҳарвакта ҳушёрии сиёсиро тақозо менамояд.