Солҳои охир, роҳбари ТТЭ ҲНИ Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаку думравонаш аз имконияту афзалиятҳои шабакаҳои иҷтимоӣ васеъ истифода бурда, дар барномаҳои ифротӣ бо номи “Пайванд”, “Садои мардум”, “Минбари муҳоҷир” ва “Ҳақ ва ботил”, бо иғво ва хиёнат ва матлабҳои бадномкунанда, бо навбат баромад менамояд. Воқеан, ин барномаҳои ифротӣ, ҷиҳати амалӣ намудани супоришҳои хоҷагонашон, мебошад, ки бо найрангбозиҳову дассисаҳо ва маълумотҳои бардуруғро паҳн намуда, бо ин васила, мехоҳанд вазъи кишвари моро ноором созанд. Дар аксар дасисаҳои ин барномаҳои ифротӣ маводе ба мушоҳида мерасад, ки муаллифони он аз нафароне маҳсуб меёбанд, ки барои пешрафти кишвари азизи моро нодида мегиранд. Ногуфта пайдост, ки ин ходимони зархариди кишварҳои хориҷӣ бо маблағҳои ҳангуфт ва ҷалби нафароне чун Кабирӣ ва думравонаш, мехоҳанд бо нашру баромади матлабҳои гуногун кишвари моро зери танқид қарор диҳанд. Ҳар кас, бе ягон мушкилӣ, аз дидани барномаҳои ифротиашон эҳсос мекунад, ки Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш худро “мусичаи бегуноҳ” вонамуд карда, нисбати миллату давлат иғвоангезӣ менамоянд. Ба Кабирӣ ва думравонаш суол дода мешавад, ки барномаҳояшон барои инъикоси айбҳои мардум ва зишт нишон додани миллати тоҷик таъсис додааст ё дигар масъалаҳо?!
Умуман, бадхоҳони миллат амалҳое, ки анҷом медиҳад, хоинона буда, аз рӯзноманигории ноб хеле аз фарсахҳо дур аст. Рафтору гуфтори ин гумроҳон бори дигар собит мекунад, ки чунин шахсиятҳои ифротгарои беимон, аз як ҷониб, чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар, аъмоли он гувоҳ аст, ки хоинон ватан, миллат ва дину мазҳаб надоранд, ҳамзамон як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини саӣёра аст. Бинобар ин, мубориза бо он тайёрии ҳамаҷонибаи зеҳниву техникиро тақозо мекунад ва ҷомеаи шаҳрвандиро зарур аст, ки шабакаҳои иҷтимоиро ба сифати рушди ҷаҳонбинии ҷавонон ва баланд бардоштани ҳисси ватандориву миллатдӯстӣ самаранок истифода кунанд.
Хулоса, ин ҷо дигар ба шарҳу тафсири масъала ҳоҷат нест ва дар фарҷоми андешаи хеш қайд менамоем, ки роҳбарияту аъзоёни ТТЭ ҲНИ ва хоҷагони хориҷиашон фаромӯш кардаанд, ки халқи Тоҷикистон дигар ба макру фиреби як даста хоинҳои ватанфурӯш намефтанд ва онро доимо шадидан маҳкум менамоянд. Мо, имруз баҳри решакан намудани ғояҳои ифротагроёнаи ТЭТ ҲНИ ва пайравонаш муборизаи беамон бурда, намегузорем фазои ороми муқаддаси кишварамонро ғуборолуд созанд.
Ф. КОМИЛОВА,
ассистенти кафедраи ҷомеашиносӣ